DÖNGÜ

Hayat denen bu uzun yolda; kendisi bunu tersini bize ısrarla söylercesine "kısa olan" doğumla başlayan ve ölümle yeni bir başlangıca açılan. Bu çok seçmeli ve “bir yanlışın” bütün doğruları, mutlulukları götürdüğü ama çok seçmeli gibi olsa da bize pek de seçtirmediği. Genelde sadece kendisinin seçtiği, bu yol da bize kısır döngüleri yaşantığı, sonu başından belli olan zaman zaman 1 sınıf ama çoğunlukla 3. sınıf bir filmi gibi izletildiği, filmin sonunda iyi bir izleyici olursak ve” sonsuz mutluluk”,” kötüysek “ ve “sonsuz acılar “ ödüllendirildiğimiz. Bunu bilerek izlemeye devam ettiğimiz. Bu uzun ve hızlı yaşam yolunun sonunda vardığımızda; bizim açmamızı bekleyen kapının arkasında ne olduğunu bildiğimizi sandığımız ve aynı zamanda bilemediğimiz! Bu “sanal dünyada”, Mutlukla - hüzün, yaşamla- ölüm, gibi aralarında her zaman ince bir çizgi bulunan hayatın kendisin bize çizginin istediği tarafına geçirdiği canın istediğinde bizi istediği tarafa geçirdiği veya istediği tarafta yolun sonuna kadar tutuğu bu yaşam diliminde ben bu çizginin ortasındayım… Sadece beni bu ince çizginin hangi tarafına iteceğini merak edip bekliyorum ve beklerken yolun sonuna ne zaman ve hangi tarafındayken geleceğini bekleyip düşünüyorum.